Aan te leveren documenten:

Volledig ingevulde schetskaart, Ouderschapsverificatie, Dekbon welke u van de hengstenhouder heeft ontvangen na de dekking.

Contactpersoon:

Sarita de Leeuw


De Shire

De Shire gaat terug tot de "English Great Horse", en de Great Horse gaat op zijn beurt terug tot Vlaamse paarden die in de 12e eeuw naar Engeland werden gebracht. Deze Vlaamse paarden vielen op door hun grootte maar ook door de kleuren en de markeringen die vergelijkbaar zijn met wat wij als typisch voor de Shire beschouwen. Dergelijke paarden werden zowel op het vasteland als op de Britse eilanden als oorlogspaarden gebruikt. Maar toen Engeland een wereldmacht werd en de oorlogen die er waren ver van het eiland vandaan plaats vonden, werd de Shire meer gebruikt in de landbouw en commerciële handel. Tijdens de jaren 1800 werden enorme hoeveelheden goederen verscheept van en naar Engelse havens, en de Shire droeg enorm bij aan de verplaatsing van deze goederen. Ondertussen ontwikkelde de landbouw een behoefte aan sterke, volgzame paarden die de velden van ofwel vlakke, moerassige gebieden of de drogere landerijen konden bewerken. De veehouders van Groot-Brittannië kozen de Shire uit om in deze behoeften te voorzien, evenals die van de markten van Liverpool en Londen.

Wederom werd de Shire een oorlogspaard in de 1e en 2e wereldoorlog en trok de zware artillerie in erbarmelijke omstandigheden. De Shire was bijna uitgestorven na de 2e wereldoorlog en het was slechts de toewijding van een klein aantal fokkers dat het voor altijd van ons platteland heeft kunnen verdwijnen. Tegenwoordig neemt het aantal Shires over de hele wereld toe naarmate meer en meer mensen verliefd worden op dit geweldige paard. 

Fokdoel

De Nederlandse Shire, Clydesdale en Drum Horse Vereniging wil als fokkerij organisatie, het paardenras Shire behouden en verbeteren. De Nederlandse Shire, Clydesdale en Drum Horse Vereniging wil daarbij tevens samenwerken met andere stamboeken binnen en buiten Europa om inteelt te voorkomen. Landen welke niet bij de officiële instantie zijn aangemeld worden in een apart register bijgehouden / geregistreerd.

Hengstenkeuring

Om met een raszuivere hengst officieel te mogen fokken moet deze zijn goedgekeurd als dekhengst. Nakomelingen kunnen dan ook officieel in het Europees Shire stamboek worden ingeschreven.
Een dergelijke goedkeuring gebeurt in twee fasen: op 2-jarige leeftijd een voorlopige goedkeuring en op 5-jarige leeftijd de definitieve.
Bij een voorlopige goedkeuring krijgt de hengst een Colt Notification. Hij mag dan worden ingezet voor dekkingen. Een hengst die op 5-jarige leeftijd definitief wordt goedgekeurd, krijgt een Approval. Een hengst kan op die leeftijd ook worden afgekeurd, bijvoorbeeld als er een of meer afwijkingen worden geconstateerd, die zich pas na de eerste keuring hebben gemanifesteerd. Dit heeft geen invloed op eerdere dekkingen.
De keuring bestaat uit twee delen, namelijk een klinische keuring door een dierenarts en een keuring door één of twee keurmeesters.  

Stamboek van oorsprong

Het stamboek van oorsprong van de Shire is de Shire Horse Society in het Verenigd Koninkrijk.

The English Cart Horse Society (zoals de vereniging eerst heette) werd opgericht in 1878, vanaf het begin geïnspireerd door het enthousiasme van de toekomstige koning Edward VII.
In 1880 hield de Society haar eerste Spring Show, in de Royal Agricultural Hall in Islington, Londen. Honderdzeventien dieren werden tentoongesteld en de kampioen was een hengst genaamd Admiral 71.
In 1884 werd de naam 'Shire' horse opgericht en veranderde de naam van de Society in de Shire Horse Society van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland.
De beginjaren van de Society moedigden de export van Shires aan en in 1888 gaf het een record van 1.400 stamboom exportcertificaten uit. Er was veel vraag naar Shires in de VS, Canada, Australië, Zuid-Amerika, Duitsland en Rusland.

De mechanisatie van transport, landbouw en industrie zorgde echter voor een afname van het aantal Shires en deze afname versnelde snel na de Tweede Wereldoorlog. Het stamboek van 1958 bevatte slechts vijf hengstveulens en elf merrieveulens.
In 1963 stond de Society voor een moeilijke keuze: was het echt de moeite waard om met zulke kleine aantallen dieren door te gaan? De toenmalige secretaris zou met pensioen gaan en de Vereniging had het moeilijk om geld bij elkaar te krijgen. Gelukkig waren er nog een paar koppige getrouwen over, wiens passie voor de Shire de praktische overwegingen overtrof.
Dit heeft erin geresulteerd dat de export van Shires weer is hervat en Shires over de hele wereld worden geëxporteerd. 

Kenmerken van De Shire

Hengst




  • Kleuren - zwart, bruin, bay, dark bay of schimmel. Roan en voskleur zijn niet toegestaan. Een goede hengst heeft geen grote witte plekken op zijn lichaam.
  • Hoogte - Een volwassen hengst is tenminste 173 cm hoog. De gemiddelde hoogte is 178 cm.
  • Hoofd - Lang en droog, niet te groot en niet te klein, met een lange hals in verhouding tot het lichaam. Grote kaakbeenderen moeten worden vermeden.
  • Ogen - Grote goed geplaatste ogen met een volgzame uitdrukking. Maanogen en glasogen zijn niet toegestaan.
  • Neus - Lichte ramsneus. Dunne en wijde neusgaten. Gesloten lippen.
  • Oren - Lang, droog, scherp en gevoelig
  • Keel - Strak gelijnd en droog
  • Schouder - Diep en schuin; breed genoeg om een haam of gareel te dragen.
  • Hals - Lang, licht gebogen en goed aangezet om het paard een imponerende uitdrukking te geven.
  • Singel - De singel varieert van 183 cm tot 244 cm bij hengsten van 168 cm tot 183 cm hoog.
  • Rug - Kort, sterk en bespierd. Mag niet hol zijn of rond (karperrug).
  • Lendenen - Goed gevuld en duidelijk aanwezig, als kenmerk voor een goede fysieke gesteldheid; mogen niet vlak zijn.
  • Voorhand - Brede borst; de benen goed onder het lichaam geplaatst met goed ontwikkelde bespiering, anders worden de bewegingen belemmerd.
  • Achterhand - Lang en hellend, breed en vol bespierd, egaal aflopend naar de dijen.
  • Ribben - Rond, diep en goed aangezet, niet vlak.
  • Voorbenen - Moeten zo recht mogelijk zijn tot aan de kogel.
  • Achterbenen - De hakken mogen niet te ver naar achteren staan; in lijn zijn met de billen. Het spronggewricht moet breed zijn vanaf de zijkant gezien en smal vanaf de voorzijde gezien. Piephakken en sabelbenige stand moeten vermeden worden. De pezen moeten strak gelijnd en hard zijn en aanvoelen als een fijn koord. Geen korte pijpbeenderen.
  • Botafmeting - Voor het pijpbeen is 28 cm ruim, hoewel zo nu en dan 32 cm is geregistreerd. Ovaal pijpbeen is zwaarder en sterker dan rond pijpbeen. Het spronggewricht moet breed, diep en vlak zijn en in juiste hoek staan voor een krachtige afzet.
  • Hoeven - Diep, massief en breed, wijd uitlopend, met dikke wanden. De kroonranden moeten hard en pezig zijn met massa.
  • Haar - Niet te veel, fijn steil en zijdeachtig
  • Algemeen - Een goede volwassen hengst heeft een stokmaat van tenminste 173 cm en een gewicht van 900 tot 1100 kg, zonder een overdreven lichamelijke gesteldheid. Hij moet over een mannelijk hoofd beschikken en een goede ribbenkast met schuinliggende (geen rechte) schouders, goed overlopend in de rug, die kort moet zijn en goed verbonden met de lendenen. De staart moet goed aangezet zijn en niet met afhangend kruis, wat ook wel genoemd wordt “ganzestuitje”. Zowel het hoofd als de staart moeten geheven gedragen worden. De ribben moeten goed aangezet, regelmatig en rond in de flanken zijn, hetgeen in het algemeen duidt op een goede gesteldheid. Een hengst moet goede hoeven en gewrichten hebben; de hoeven moeten breed zijn en groot rond de kroonrand met voldoende lengte in het kootgewricht. In beweging moet hij met krachtige tred gaan en daarbij zowel de knieën als de spronggewrichten gebruiken, waarbij de laatgenoemde (de spronggewrichten) dicht bij elkaar gehouden moeten worden. Hij moet zowel voorwaarts als achterwaarts recht en overtuigend gaan. Een goede hengst heeft een sterk karakter.

Merries

  • Kenmerken waarbij de merries verschillen van hengsten.

  • Kleuren - Zwart, bruin, bay, dark bay, schimmel en roan.
  • Hoogte - 163 cm en hoger
  • Hoofd - Lang en droog, niet te groot en niet te klein, lange hals in verhouding tot het lichaam, met vrouwelijke uitstraling.
  • Ogen - Grote goed geplaatste ogen met een volgzame uitdrukking. Maanogen en glasogen zijn toegestaan, behalve voor klasse A en B registratie.
  • Hals - Lang, licht gebogen en goed aangezet, niet met mannelijke uitstraling.
  • Singel - Tussen 152 cm en 214 cm op volwassen leeftijd, in overeenstemming met de leeftijd van het dier.
  • Rug - Sterk en in sommige gevallen langer dan bij een hengst.
  • Benen - Kort met korte pijpbeenderen
  • Botafmeting - Tussen 23 cm en 28 cm van het ovale pijpbeen, met strak gelijnde pezen.
  • Algemeen - Een merrie moet er vrouwelijk uitzien, een lang en diep lichaam hebben, actief en vrijelijk kunnen bewegen en zij moet een moederlijke uitstraling hebben. Zij moet 163 cm of hoger zijn en korte benen hebben en royaal de ruimte hebben om haar veulen te dragen.

Ruin

  • Kenmerken waarbij de merries verschillen van hengsten.

  • Kleuren - Zwart, bruin, bay, dark bay, schimmel en roan.
  • Hoogte - 168 cm en hoger
  • Singel - Tussen 183 cm en 229 cm
  • Botafmeting - Tussen 23 cm en 26 cm onder de knie, iets meer onder het spronggewricht en aan de zijkant van vlakke harde kwaliteit, zonder knobbels.
  • Algemeen - Een ruin moet kloek en stevig zijn, dik, goed in balans, erg actief en zich opgewekt bewegen. Hij moet moedig zijn en in staat zijn om een hele dag werk te verrichten en er ook als zodanig uitzien. Ruinen wegen tussen 850 en 1100 kg.

Ongewenste gezondheidsgebreken

Innerlijke eigenschappen

Gewenst is een paard dat gezond is, vruchtbaar, onverstoorbaar, goedmoedig, robuust, veelzijdig inzetbaar, werkwillig en dat voor alle vormen van gebruik geschikt is. In het bijzonder geldt dit voor inzet op het terrein van sportieve vrijetijdsbesteding.